Izvorni znanstveni članak

Transonimizacja, czyli „wędrówki nazw”

Urszula Bijak orcid.org/0000-0003-0378-6929 ; Instytut Języka Polskiego PAN

Sažetak

Artykuł dotyczy wzajemnych relacji między nazwami wodnymi i miejscowymi oraz ich zhierarchizowania w przestrzeni. Omówiony został proces transonimizacji (oraz ewolucja tego terminu), który rozumiany jest jako tworzenie onimów od innych nazw własnych, zarówno bez udziału wykładników formalnych, jak i z ich użyciem. Przedstawiony został potencjał onimiczny hydronimów, gniazda toponimiczne z hydronimem jako centrum, wybrane modele transonimów utworzonych od nazw wodnych oraz hydronimów od nazw miejscowych i terenowych (z obszaru dorzecza Wisły). Transonimizacja toponimów odbywa się najczęściej w wyniku działania metonimii, nieliczne nazwy tworzone są z udziałem metafory (nazwy importowane). W kreacji trans-onimów znaczący udział ma „czysta” transonimizacja, czyli ponowienie bez wykładników formalnych, a także transonimizacja rozszerzona z udziałem sufiksów i dodatkowych elementów leksykalnych

Ključne riječi

toponomastyka; transonimizacja; potamonimy; ojkonimy; anojkonimy

Hrčak ID:

198703

URI

https://hrcak.srce.hr/198703

Datum izdavanja:

16.4.2018.

Podaci na drugim jezicima: hrvatski

Posjeta: 2.012 *