Filozofska istraživanja, Vol. 41 No. 2, 2021.
Pregledni rad
https://doi.org/10.21464/fi41209
Teleologija i evolucija – Aristotel i Hans Jonas u kontekstu ekološke etike
Saša Marinović
orcid.org/0000-0002-1294-3298
; Rudolfa Bićanića 22, HR–10000 Zagreb
Sažetak
Aristotel je istraživanja pomoću empirijske metode interpretirao obimno se koristeći metafizičkim konceptima. Neki autori smatraju da je njegova metafizički intonirana filozofija biologije spojiva s modernom teorijom evolucije te s nekim od bitnih tema ekološke etike. Pokušat ćemo pokazati kako je tumačenje supstancijalne cjeline, pod vidom pojma potencijalnosti, Aristotelov doprinos raspravama ekoetičkog holizma. Nadalje, prikazat ćemo kako Hans Jonas pronalazi i mogućnost vrednovanja individualne organske supstancije u Aristotelovim djelima, a koje nisu samo predstavnici ljudske vrste. Hans Jonas pledira za reviziju moderne teorije evolucije koja bi, združena s nekim Aristotelovim metafizičkim elementima, mogla izbjeći redukcionizam kojemu je bila izložena nakon Descartesa.
Ključne riječi
Aristotel; evolucija; supstancijalna cjelina; Hans Jonas; etika odgovornosti; ekološka etika
Hrčak ID:
260161
URI
Datum izdavanja:
9.7.2021.
Posjeta: 1.710 *