Izvorni znanstveni članak
https://doi.org/10.3935/ljsr.v29i1.430
ODNOS PREMA VLASTITOM STARENJU IZ PERSPEKTIVE ODRASLOG DOBA
Miljana Spasić Šnele
orcid.org/0000-0001-5492-3386
; Odsjek za psihologiju, Filozofski fakultet, Sveučilište u Nišu
Vesna Anđelković
; Odsjek za psihologiju, Filozofski fakultet, Sveučilište u Nišu
Sažetak
Iako su starenje i starost predmet sve većeg broja istraživanja, čini se da je odnos prema vlastitom starenju nedovoljno istražen. To nas je potaknulo da ispitamo mijenja li se način na koji doživljavamo vlastito starenje, kao i naš odnos prema osobama u starosti, od adolescencije i tijekom dugog razdoblja odrasle dobi, ali i kakvu ulogu u tome mogu imati spol i socioekonomski status (razina zarade i obrazovanja). Istraživanje je provedeno u Republici Srbiji i obuhvatilo je 1 236 ispitanika (793 žene i 443 muškarca). Korištena je baterija PORPOS3, namjenski konstruiran instrument od 343 pitanja, koji sadrži i kratku ljestvicu Odnos prema vlastitom starenju s tri dimenzije: Zabrinutost o vlastitom starenju, Prihvaćanje starenja i Stav prema osobama u starosti. Utvrđeno je da ispitanici stariji od 61 godine, u odnosu na ispitanike od 31 do 40 godina, ali i da ispitanici koji zarađuju do 20 000,00 dinara, u odnosu na one koji zarađuju između 71 000,00 i 90 000,00 dinara, imaju negativniji stav prema osobama u starosti. Na uzorku ispitanika u dobi između 41 i 50 godina dobivena je pozitivna korelacija niskog intenziteta između zabrinutosti za vlastito starenje i stupnja obrazovanja.
Ključne riječi
odnos prema vlastitom starenju; dob; sociodemografske varijable (spol, socioekonomski status)
Hrčak ID:
278178
URI
Datum izdavanja:
23.5.2022.
Posjeta: 929 *