Original scientific paper
Reaktivacija fosforiliranih kolinesteraza in vitro i zaštitni učinci in vivo nekih piriridinijevih i kinolinijevih oksima
Vera Simeon
; Institute for Medical Research and Occupational Health, Yugoslav Academy of Sciences and Arts, Zagreb
Mira Škrinjarić-Špoljar
; Institute for Medical Research and Occupational Health, Yugoslav Academy of Sciences and Arts, Zagreb
Katja Wilhelm
; Institute for Medical Research and Occupational Health, Yugoslav Academy of Sciences and Arts, Zagreb
Abstract
Šest piridinijevih i kinolinijevih oksima (I-VI) bili su testirani kao reaktivatori eritrocitne i serumske kolinesteraze inhibirane s 0-etil-(2-dimetilaminotioetil/-metilfosfonatom (medemo) i 0-etil-p-nitrofenil-etilfosfonatom (armin), te kao zaštitni agensi u trovanju štakora s l-metil-2,2-dimetilpropilmetilfosfonofluoridatom (soman) i medemom. Dobiveni rezultati uspoređeni su s učinkom TMB-4. Oksim IV [1,3 aceton-bis(4-piridinij-aldoksim) diklorid] pokazao se kao dobar reaktivator eritrocitne kolinesteraze inhibirane medemom, a upotrebljen zajedno s atropinom kao zaštitno sredstvo u trovanju štakora povisuje LD50 medema 48 puta. Oksim i (l-benzil-4-piridinij-aldoksim klorid) i oksim III (l-fenacil-oksim-2-piridinij-aldoksim klorid) dobro reaktiviraju serumsku kolinesterazu inhibiranu arminom i medemom. Aplicirani zajedno s atropinorn povisuju LD50 štakora otrovanih medemom 20 puta. Oksimi III i II (1-fenaciloksim-2-piridinij-aldoksim klorid) upotrebljeni zajedno s atropinom povećavaju LD50 u somana 2,0 puta (oksim II) odnosno 1,8 puta (oksim III). Oksimi V i VI (1-fenaoiloksim-kinolinij klorid i 1-fenaciloksim-isokinolinij klorid) bili su vrlo toksični i uopće nisu reaktivirali inhibirane kolinesteraze. Učinci testiranih oksima bili su jednaki ili slabiji od učinaka TMB-4 u istraživanjima in vitro i in vivo
Keywords
Hrčak ID:
168186
URI
Publication date:
20.6.1973.
Visits: 1.202 *