Original scientific paper
https://doi.org/10.2478/aiht-2018-69-3116
Pristup uzorkovanju mikroorganizama radi utvrđivanja profesionalnog biološkog opterećenja u portugalskim pekarama
Carla Viegas
orcid.org/0000-0002-1545-6479
; Health & Technology Research Centre, Escola Superior de Tecnologia da Saúde, Instituto Politécnico de Lisboa1, Centro de Investigação em Saúde Pública, Universidade NOVA de Lisboa, Lisbon, Portugal
Ana Monteiro
; Health & Technology Research Centre, Escola Superior de Tecnologia da Saúde, Instituto Politécnico de Lisboa1, Escola Nacional de Saúde Pública, Universidade NOVA de Lisboa3, Lisbon, Portugal
Elisabete Carolino
; Health & Technology Research Centre, Escola Superior de Tecnologia da Saúde, Instituto Politécnico de Lisboa, Lisbon, Portugal
Susana Viegas
orcid.org/0000-0003-1015-8760
; Health & Technology Research Centre, Escola Superior de Tecnologia da Saúde, Instituto Politécnico de Lisboa1, Centro de Investigação em Saúde Pública, Universidade NOVA de Lisboa, Lisbon, Portugal
Abstract
Mnoge su djelatnosti u pekarama povezane s izloženosti lebdećim česticama brašna i pripadajućim mikroorganizmima, poput miješanja tijesta. Cilj je ovog istraživanja bio pronaći najbolji način aktivnog uzorkovanja radi ocjene profesionalne izloženosti biološkom opterećenju u portugalskim pekarama na temelju podataka dobivenih primjenom specifičnih impaktora i impingera. Impaktorom smo prikupljali čestice mikroskopski sitnih gljiva iz 100-litarskog uzorka zraka na agar od sladnog ekstrakta (engl. malt extract agar, krat. MAE) kojem je dodan kloramfenikol (0,05 %). Za rast gljiva također smo rabili dikloran glicerol (DG18) medij, a za mezofilne bakterije triptični sojin agar (TSA) s nistatinom (0,2 %). Za enterobakterije smo rabili ljubičasto-crveni žučni agar (engl. violet red bile agar, krat. VRBA). Impingerima smo također prikupljali uzorke zraka (300 L) uz protok od 300 L po minuti te ih cijepili na iste medije. Dvije su se metode, impakcijska i impingerska, statistički značajno razlikovale u sljedećim parametrima: u opterećenju gljivama na mediju MEA (z=-2,721, p=0,007), na mediju DG18 (z=-4,830, p=0,000), ukupnom bakterijskom opterećenju (z=-5,435, p=0,000) te u opterećenju gram-negativnim koliformima (z=-3,716, p=0,000). U svim je tim slučajevima impakcijska metoda dala značajno više koncentracije od impingerske. Opterećenje gljivama i bakterijama bilo je, sasvim očekivano, više u prostoriji za pripremu tijesta, a niže u prodavaonici. Opterećenje gljivama dobiveno impakcijom kretalo se u rasponu od 10 do 5140 CFU m-3, a bakterijama u rasponu od 10 do 4120 CFU m-3. Ovo je istraživanje izdvojilo impakcijsku metodu kao najbolji pristup aktivnom prikupljanju uzoraka za ocjenu opterećenja živim mikroorganizmima za ovaj specifični radni okoliš, ali bi višestrani pristup uzorkovanju i analizi, koji bi objedinjavao više metoda i medija, omogućio finiju karakterizaciju rizika, a time i mjere kontrole rizika koje bi bile bolje prilagođene specifičnim potrebama radi smanjenja štetnih zdravstvenih ishoda u radnika.
Keywords
bakterije; biološko opterećenje; DG18 agar; gljive; impakcija, impinger; ljubičasto-crveni žučni agar; sladni agar; triptični sojni agar
Hrčak ID:
206039
URI
Publication date:
25.9.2018.
Visits: 1.946 *