IZLAGANJE IONIZIRAJUĆEM ZRAČENJU U MEDICINSKE SVRHE: EFEKTI NA POPULACIJU, PRAĆENJE, UPRAVLJANJE I IZVJEŠTAVANJE O DOZI RADIJACIJE

Abstract

Upotreba ionizujućeg zračenja u dijagnostičke i terapeutske svrhe bilježi konstantan porast u svijetu. Da bi dijagnostičke
i terapeutske procedure koje koriste jonizujuće zračenje bile odobrene za upotrebu, trebaju pokazati dovoljnu korisnost
odnosa ukupnog potencijala dijagnostičke ili terapijske procedure, uključujući i direktnu zdravstvenu korist za individuu
kao i korist za društvo u cjelini, i potencijalne štete koju može izazvati na zdravlje pojedinca.
Neke metode su pokazale pozitivniji utjecaj na krajnji ishod dijagnostičko-terapeutske obrade pacijenta od drugih. Prema
podacima iz 2009, oko 75 % izlaganja medicinskom zračenju potiče od kompjuterske tomografije i procedura u nuklearnoj
medicini.
U studiji „Projected Cancer Risks From Computed Tomographic Scans Performed in the United Statesin 2007“ procijenjeno
je da će se u Sjedinjenim Državama pojaviti 29 000 novih malignih oboljenja kao posljedica 70 milijuna CT pretraga
u 2007. (Porast rizika u odnosu na opštu populaciju za oko 0,041 %). Slične studije u Bosni i Hercegovini su pokazale
projekciju povećanog rizika od oko 0,05 %, uzimajući u obzir doze kojima su izloženi pacijenti.
Zaključno možemo reći da smanjenjem prosječne efektivne doze i posljedičnim smanjenjem rizika po pacijenta mogu se
prevenirati posljedice u smislu razvoja velikog broja malignih oboljenja te postići značajne uštede u zdravstvenom sistemu
koje daleko prevazilaze cijenu instalacije dose management software-a.