Sveti vodeni bazeni hinduističkih svetih krajolika u sjevernoj Indiji

Sažetak

Osnovni metafizički okvir života u drevnoj Indiji, onaj svete vode (paviṭra jala), te predodžba da je “voda sam život” (jala hī jivan hai) mogu se ilustrirati studijama slučaja dvaju gradova. Nastanjeni kontinuirano od 1000. godine prije Krista, gradovi Varanasi i Ayodhya u Indiji slave se kao spasiteljski sveti i baštinski gradovi, poznati po svojim obrednim krajolicima povezanima sa svetim vodama i bazenima. Prema drevnim raspravama i pričama, u svakom od tih gradova postojale su pedeset i četiri svete cisterne (kunds) i bunara (kūpas), koji su postali važna mjesta za rituale pročišćavanja, hodočašće, ozdravljenja i svečana slavlja pobožnih hinduista. Nakon opisa svetih vodenih bazena, u radu se djelomično istražuju tradicije vezane uz vodene bazene posvećene bogu sunca u oba grada. U širem smislu, koristeći se drevnim tekstovima, današnjim participativnim anketama i etnološkim pripovijedanjem, u radu se razmatra dugovječna sakralnost vodenih bazena u spomenutim gradovima te s njima povezane aktualne razvojne strategije.