Povratak „dvorskoj nauci”? – ka konsekvencijalističkom promišljanju budućnosti etnologije / sociokulturne antropologije u Republici Srbiji i Republici Hrvatskoj

Sažetak

Ako kolektivne kulturne identitete i identitetske nauke posmatramo kao nematerijalno kulturno nasleđe, prelazak s kulturno-kritičkih pozicija (zasnovanih na konstruktivističkom antiesencijalizmu) na konsekvencijalističke pozicije (zasnovane na primenjenom esencijalizmu) se, kontraintuitivno, ispostavlja kao ostvarivanje liberalnih ciljeva konzervativnim sredstvima. Istraživanje i zaštita kulturnog nasleđa refokusiraju esencijalizaciju kultura s pojedinačnih građana i etnokonfesionalno atribuiranih populacija na apstraktne „elemente kulture”, objedinjujući time naučne i društvene ciljeve antropologije. U članku se predlaže promišljanje strategije „povratka etnologiji” kao „dvorskoj nauci” – instrumentalizacija instrumentalizma, odnosno saradnja s međunarodno podstaknutom i obavezanom državnom administracijom pri sklanjanju kolektivnog identiteta iz javnosti u tematske parkove ili natrag u vitrine.