STAROHRVATSKA IMENA KEGЬLJ (*KÊGLJA) I *PRKЬLJ IZ BALKANOROMANSKOG VRELA

Sažetak

U radu se razmatra etimologija ličnog imena Kegalj (Kegьlj), odmilja *Kêglja, prvoistaknutoga člana (počev od oko 1300) stare hrvatske, čakavske, plemićke i kasnije velikaške, grofovske porodice koja je pripadala mađarskom plemstvu, Kegljević, isprva i Kegljin, poznatije kao Keglević (Keglevič, Keglovič), koja je do početka XVII v. živela i imala vlastelinstva na teritoriji Dalmacije, na području srednjeg toka reke Zrmanje, u sklopu Kninske županije, pa potom i na teritoriji Hrvatske, ali se otad počela deliti na više grana te prelaziti u Ugarsku, gde se na koncu konca i pomađarila. Porodica je isprva pripadala malom plemenu/rodu po imenu Prklji, što je, očito, prezime (u množini). Budući da je balkanoromanski jezički supstrat pa time i prethodeće romansko stanovništvo posvedočeno upravo u areji ovog ličnog imena i naziva-prezimena, u slivu Zrmanje, Erveniku, Kninu i okolini, a korenovi Keg- i Prk- očito nisu slovenski, pritom nemajući veze s nem. Kegel „čunj”, ili, eventualno, s kajk. kehlja mađarskoga porekla, daje se sledeća etimologija – lično ime Kegьlj, starije *Kegljь, pre toga *Kedljь, potiče od balkanoromanskog *Kedlj(u) od latinskog ličnog imena Catullius (isprva latinskog porodičnog prezimena), a naziv prezime *Prkьlj, starije *Prkljь, potiče od balkanoromanskog *Proklj(u), što je lično ime koje je tamo postalo prezime, a poreklom od latinskog ličnog imena Proculius (isprva latinskog porodičnog prezimena). Zaključuje se, stoga, i to da je porodica Kegljević romanskoga porekla, tj. da su oni poreklom pohrvaćeni, počakavljeni Romani i da ih je odlikovao balkanoromansko-čakavski bilingvitet – možda oko 1300. ili, pak, u ranija vremena.