Skoči na glavni sadržaj

Pregledni rad

Molekularni mehanizmi inzulinske rezistencije, pretilosti i metaboličkog sindroma

Barbara Mlinar
Janja Marc
Marija Pfeifer


Puni tekst: hrvatski pdf 372 Kb

str. 8-24

preuzimanja: 906

citiraj

Puni tekst: engleski pdf 372 Kb

str. 8-24

preuzimanja: 962

citiraj


Sažetak

Inzulinska rezistencija je stanje poremećene sposobnosti odgovora na djelovanje inzulina. Najčešći osnovni uzrok je središnja pretilost, iako je primarna inzulinska rezistencija moguća i u osoba s normalnom težinom. Suvišno abdo-minalno masno tkivo otpušta povećane količine faktora tumorske nekroze α i slobodnih masnih kiselina, što izravno utječe na inzulinsko signaliziranje, smanjuje preuzimanje glukoze u mišićima, dovodi do pretjerane sinteze trigliceri-da i izaziva glukoneogenezu u jetri. Ostali čimbenici za koje se pretpostavlja da igraju ulogu u inzulinskoj rezistenciji su adiponektin (sniženje), leptin, IL-6 i neki drugi adipokini. Smatra se da je obična pretilost poligenog podrijetla uz utjecaj "pretilogene" okoline - povećan unos hrane i nedostatak tjelesne aktivnosti. Današnja visoka učestalost pretilosti mogla bi se objasniti evolucijskim pritiskom za odabir gena koji promiču pohranu masti za preživljenje u vrijeme gladovanja. Inzulinska rezistencija je prisutna zajedno sa središnjom pretilosti, hipertenzijom i dislipidemijom, koje se skupno označavaju kao metabolički sindrom. Ove pojavnosti predstavljaju snažne čimbenike rizika za šećernu bolest tipa 2 i kardiovaskularnu bolest.

Ključne riječi

inzulinska rezistencija; pretilost; metabolički sindrom; adipokini

Hrčak ID:

11531

URI

https://hrcak.srce.hr/11531

Datum izdavanja:

15.5.2006.

Podaci na drugim jezicima: engleski

Posjeta: 4.039 *