Izvorni znanstveni članak
https://doi.org/10.29162/ANAFORA.v5i1.4
Plastično kazalište i selektivni realizam Tennesseeja Williamsa
Nudžejma Durmišević
orcid.org/0000-0002-2281-3702
; Filozofski fakultet Univerziteta u Sarajevu, Sarajevo, BiH
Sažetak
Uvođenjem pojma „plastičnog teatra“, utemeljenog na ekspresionizmu i simbolizmu, Tennessee Williams rano u karijeri potvrđuje sklonost k eksperimentiranju u teatru. Uz tematiziranje same ideje „plastičnog teatra“ i selektivnog realizma, kao i njegova sveprisutnog, osebujnoga lirskog izraza, rad uspostavlja odnos između ruskog formalizma i Brechtova epskog teatra kao važnih elemenata za razumijevanje nastanka Williamsovih (u to vrijeme novih) teatarskih praksi, te ukazuje na sličnosti i razlike između epskog i plastičnog. Rad također prikazuje na koji je način poetika „plastičnog teatra“ i njegove blaže inačice, selektivnog realizma, aktualizirana u samome dramatičarevu djelu. Odrednice selektivnog realizma, tehnike i elementi uporabljeni u svrhu postizanja cilja takvog teatra predstavljeni su sistematično i uključuju didaskalije, uporabu rekvizita, „odsutnu prisutnost“ (tiče se ekspresionističke kvalitete koja određuje radnju), jezik, uporabu glazbe i rasvjete, uporabu pripovjedača u drami, kao i vrste multimedijalnog zaslona. Teza da svi ti elementi pridonose uspješnijem prikazu određenih tematskih pitanja analizirana je kroz čitanje Williamsove drame Staklena menažerija (1944).
Ključne riječi
Bertolt Brecht; epski teatar; plastični teatar; selektivni realizam; Tennessee Williams; Staklena menažerija
Hrčak ID:
200974
URI
Datum izdavanja:
4.6.2018.
Posjeta: 9.615 *