Atti, Vol. XIX No. 1, 1989.
Izvorni znanstveni članak
Antonio Miculian
; Centro di ricerche storiche Rovigno
Sažetak
Pastirska vizitacija predstavlja jedan od osnovnih cinova crkvenoga zivota od njezina
postanka. Tridentski koncil da o joj je rigorozan propis i od nje stvorio glavno sredstvo katolicke reformacije, najvišeg i najvaznijeg trenutka u zivotu jedne biskupije:
»anima regiminis episcopalis« (duša biskupske uprave).
Eusebio Caimo, za vrijeme svoje uprave novigradskom biskupijom sastavio je 5
izvještaja: 1620, 1625, 1629, 1633. i 1636. Osim tih, još je sastavio druga dva: »Vizitacije
crkvama novigradske biskupije« 1622-23. i 1626. O ba se cuvaju u arhivu Biskupske kurije
u Trstu, oznaceni brojevima kodeska 37 i 41.
Crkve što ih je E. Caimo pregledao u vizitaciji 1622-23, bile su ove : »Zupne i podruzne
crkve biskupije, katedrala, zborne crkve, kapitoli i svi beneficiji pod upravom i
bez nje, sve kapele, oratoriji, bolnice, bratovštine, sveta mjesta i groblja«.
Materijalno stanje crkava, kako se razabire iz izvještaja novigradskoga biskupa, ne
iskazuje sasvim negativne nalaze da bi vizitatora naveli na zabranu (osim nekih poljskih
crkvica) bogosluzja u nekim crkvama. Utvrdeni nedostaci tijekom vizitacije odrazavaju
vjersko i ekonomsko stanje u biskupiji u prvoj polovici XVII stoljeéa.
Vizitator se rukovodio kriterijem da se svaka crkva mora, prema svojim ekonomskim
moguénostima, pokazati dostojnom i pristojnom da bi je narod poštovao i štovao.
Ključne riječi
Hrčak ID:
242934
URI
Datum izdavanja:
17.11.1989.
Posjeta: 965 *