Bogoslovska smotra, Vol. 37 No. 1-2, 1967.
Izvorni znanstveni članak
Anton Strelé
Sažetak
Fides tamquam hominis responsio Deo Revelanti (DV n. 5). — Numerus 5 Constitutionis »Die Verbum« praebet fundamentalia lineamenta renovati tractatus theologici de fide. Et quidem in tribus punctis 1) Fides in relatione ad revelationem. Iuxta num. 3 eiusdem Constitutionis revelatio minime exhibetur tantum tamquam doctrina. Deus primo »seipsum« revelat non autem »veritates de seipso«; homini »sacrarnentum voluntatis suae« notum facit. Ita conceptus revelationis »personalizzatur«. Eo vel magis »personalizzandus est« conceptus fidei. — 2) Fides tatnquam personalis actus totius hominis. Homo per fidem »se totum Deo committit«, unde magis non agitur tatum de »ratione«, qui certe non excluditur, verum etiam de »corde« (praesertim in sensu biblico). Unde, iuxta conceptum biblicum de fide, fides complectitur cum confessionem (cognitio-agnitio), tum fiduciam, tum obedientiam in quantum recipimus salutiferam Dei activitatem, praecepta, consilia. Sed neque favemus bultmanismo, ac si fides excluderet veritates: iuxta S. Scripturam, et consequenter iuxta Concilium II Vaticanum in tuto ponuntur fundamenta rationalia cum revelationis cum fidei. — 3) Fides tamquam donum Dei. Supernaturalitas fidei iam patet ex eo quod iam non definitur ut merus »assensus veritatibus divinitus revelatis« verum ut personale obsequium Deo in eius agape. Unde patet quod eius initium eiusque exsistentia continuo dependet ab »internis Spiritus Sancti auxiliis … «
Ključne riječi
Hrčak ID:
41267
URI
Datum izdavanja:
10.10.1967.
Posjeta: 1.355 *