Izvorni znanstveni članak
LITERARNI DOKUMENTI PROŠLOSTI I NJIHOV ODNOS PREMA NARODNOJ KNJIŽEVNOSTI
Heda Jason
Sažetak
Narodna tradicija po autoričinu shvaćanju lest audio-vizualni oblik tradicije u društvima koja posjeduju dvije tradicije: onu pisanu viših slojeva i audio-vizualnu nižih. Zbog postojanja i pisanih formi tradicije (npr. grafita) terminu »narodni« daje autorica prednost
pred terminom »usmeni«. Narodna književnost - koja je umjetnost, a ne samo dokument iii komunikacija - postoji u onim društvima koja se služe pismom. Temelji se na improvizaciji, podložnoj nesvjesnom kanonu. Taj je kanon stalan. Podvojena su mišljenja o tome potjeću li književna djela drevnog Bliskog istoka iz audio·vizualne ili iz učene književne tradicije. Sporno je i pitanje radi li se o narodnoj, tzv. maloj tradiciji ili o nediferenciranoj tradiciji iz protoliterarnog razdoblja. Odnos između drevne književnosti Bliskog istoka i narodne književnosti istražuje se etnopoetičkom analizom - analizom stila korpusa tekstova i onom pripovijedanja u pojedinim djelima. Zaključno se konstatira da postoji veza između etnopoetskih tekstova i nekih drevnih tekstova, ali je ta veza veoma složena.
Ključne riječi
Hrčak ID:
51052
URI
Datum izdavanja:
15.12.1982.
Posjeta: 880 *