Bogoslovska smotra, Vol. 87 No. 1, 2017.
Original scientific paper
Utjecaj Buberove filozofije dijaloga na promišljanje i određenje terapijskog odnosa terapeuta i klijenta u gestalt terapiji
Tanja Radionov
orcid.org/0000-0002-6342-9002
; Counseling office St. Joseph, Zagreb, Hrvatska
Abstract
Temeljni cilj rada je produbiti i analizirati utjecaj koji je imala filozofija dijaloga Martina Bubera i njegovo poimanje Ja-Ti odnosa na razvoj i promatranje odnosa terapeuta i klijenta u gestalt terapiji kao i na razvoj relacijskog aspekta gestalt terapije. U radu su prikazane osnovne postavke Buberove filozofije dijaloga o ljudskoj egzistenciji i vrijednosti dijaloških međuljudskih odnosa. Ja-Ono odnos je odnos subjekta i objekta. Čovjek je biće u odnosu, postaje »Ja« jedino u odnosu sa »Ti«, u Ja-Ti odnosu. U svijetu »između« događa se susret između dvaju bića, dviju osoba kroz dijaloška obilježja toga susreta – prisutnost, neposrednost, prihvaćanje, uzajamnost i dijalog. Odnos je čovjekova duboka potreba u kojem otkriva tko on jest. Susret i Ja-Ti odnos ima i ontološko i transcendentalno značenje u kojem »Ja« dotiče rub vječnog »Ti«, Boga i pronalazi smisao života. Gestalt terapija u svojoj osnovi ima snažan filozofski okvir i značajan je utjecaj dijaloškog egzistencijalizma Martina Bubera na razvoj njezina relacijskog aspekta. Odnos terapeuta i klijenta promatra se kroz Ja-Ti dijaloški odnos koji predstavlja temelj efikasne i ljekovite terapije. Ja-Ti terapijski odnos uključuje dijaloška obilježja u kojem »Ja«, »self« susreće drugoga, »Ti«, »ne-self« i kroz svjesnost i kontakt ostvaruje se mogućnost za promjenu i rast.
Keywords
Martin Buber; filozofija dijaloga; Ja-Ti odnos; Ja-Ono odnos; gestalt terapija; odnos terapeuta i klijenta
Hrčak ID:
181574
URI
Publication date:
15.5.2017.
Visits: 2.334 *