Izvorni znanstveni članak
Tržišni odnosi u poljoprivredi
Petar Marković
Sažetak
Uvažavajući sve specifičnosti poljoprivredne
proizvodnje, elementi agrarne politike moraju
nositi određene specifičnosti, posebno cene sa
svojim sastavnim elementima (regresima, premijama
i dr.), kredit, investicije, rezerve, porez.
U principu, cene inputa industrijskog porekla
(mineralna đubriva, sredstva za zaštitu useva i
stoke, mašina i dr.), zatim cene primarnih poljoprivrednih
proizvoda kao i cene prerađenih
poljoprivrednih proizvoda za finalnu potrošnju
formiraju se slobodno, prema uslovima na domaćem
tržištu, uzimajući u obzir i cene u zemljama
kamo izvozimo, odnosno odakle uvozimo
proizvode. To slobodno tržišno formiranje označava
uspostavljanje ekonomskih odnosa na bazi
ponude i tražnje, ekonomskih odnosa među proizvodima
unutar poljoprivrede, između poljoprivrede
i drugih delatnosti.
U poljoprivredi su potrebni različiti oblici cena
sa celim instrumentarij umom tržišnih mehanizama,
a pre svega preko politike premija, regresa,
podsticaja, kređitno-monetarne, investicione i
poreske politike.
Izgradnja tržišne agrarne politike, uz efikasnu
zemljišnu politiku i politiku iskorišćavanja voda,
stvorila bi uslove da se složene strukturne promene
i diferenciranje gazdinstava usmeri u
pravcu jačanja tržišne proizvodnje, specijalizacije,
organizaciono-ekonomsko povezivanje sa
industrijskom preradom i prometom. To bi ujedno
dovodilo i do bržeg udruživanja i zadrugarstva
u funkciji razvoja poljoprivredne proizvodnje,
a ukupni društveno-ekonomski odnosi samo
bi ubrzavali razvoj proizvodnje, produktivnosti i
dohotka proizvođača.
Ključne riječi
Hrčak ID:
121935
URI
Datum izdavanja:
20.7.1989.
Posjeta: 2.009 *