Skoči na glavni sadržaj

Izvorni znanstveni članak

https://doi.org/10.31141/zrpfs.2018.55.128.289

Autonomija sporta – obaveznost sportskih pravila međunarodnih sportskih saveza na nacionalnom nivou

Nenad Đurđević ; Pravni fakultet Univerziteta u Kragujevcu, Kragujevac, Srbija


Puni tekst: srpski pdf 427 Kb

str. 289-306

preuzimanja: 1.190

citiraj


Sažetak

Utvrđivanje pravila leži u samom biću sporta. Može se čak reći da pravni poredak dopušta samo onu sportsku aktivnost koja se odvija prema utvrđenim pravilima. Sa ovim je većinom povezano i osnivanje udruženja i saveza za konkretan sport. Priznavanje sporta od strane javnih vlasti kao prostora prepuštenog autonomnom regulisanju od strane sportskih organizacija, daje sportskim pravilima poseban značaj. Da bi, međutim, autonomija sportskih organizacija bila komplementarna sa ulogom javnih vlasti u oblasti sporta, ona se mora temeljiti na principima demokratije, solidarnosti i dobrog upravljanja u sportu, uz očuvanje nezavisnosti sportskog pokreta od svake političke i ekonomske manipulacije, uključujući i preteranu komercijalizaciju. Kako se savremeni sport dominanto temelji na piramidalnoj strukturi, odnosno federalnom sistemu koji se bazira na priznatim sportskim savezima (federacijama) organizovanim na nacionalnom i međunarodnom nivou po principu „jedna sport jedan savez“, to je sasvim razumljivo da su sportska pravila koja donosi sportski savez koji je na međunarodnom nivou na vrhu piramide, i ima monopolski položaj, kako potpora autonomnom funkcionisanju celokupnog sistema određenog sporta tako i veliki ograničavajući faktor u ostvarivanju autonomnog odlučivanja na nižim nivoima sportskog organizovanja. Upravo pomoću sportskih pravila, koja često propisuju ozbiljne sankcije, međunarodni sporski savezi nastoje da očuvaju svoj dominantni status. Autor u radu razmatra pravnu prirodu i pravnu obaveznost sportskih pravila međunarodnih sportskih saveza na nacionalnom nivou, kako za sportske organizacije tako i javne vlasti i pravosudne organe. Autor posebno ukazuje na problem tzv. dinamičkog upućivanja na sportska pravila međunarodnih sportskih saveza kroz statutarne odredbe nacionalnih i nižih sportskih saveza, i na stav nemačke sudske prakse o nedopuštenosti takvog načina obezbeđenja pravne obaveznosti međunarodnih sportskih pravila na nacionalnom nivou.

Ključne riječi

sport; autonomija sporta; sportska pravila; međunarodni sportski savez; monopolski položaj

Hrčak ID:

199089

URI

https://hrcak.srce.hr/199089

Datum izdavanja:

19.4.2018.

Podaci na drugim jezicima: engleski

Posjeta: 2.669 *