Bogoslovska smotra, Vol. 37 No. 1-2, 1967.
Izvorni znanstveni članak
Celestin Tomić
; Katolički bogoslovni fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Zagreb, Hrvatska
Sažetak
Novi aspectus in doctrina de inspiratione (DV c. III). — Concilium II Vaticanum, dum dogma inspirationis tractat, inscribitur in lineam solemniorum documentorum magisterii Ecclesiae hac in re. Termini qui adhibentur per longa saecula maturabantur in traditione Ecclesiae. Attamen, ipsa veritas nunc enuntiatur magis biblice, magisque concrete. Patet ex ipso initio ubi terminus abstractus »de divina revelatione« suppletur termino concreto »divinitus inspirata«. Pariter, activitas auctoris humani magis elucescit: ille est auctor-scriptor; Deus est auctor-inspirator. Revera, hucusque satis non attendebatur ad distinctionem quae certe adest inter conceptum »auctor« (primarius et secundarius) et »scriptor« quae non parum confert ut caveantur confusiones in propositione dogmatis inspirationis. Documentum nostrum minus insistit in doctrina de instrumentalitate auctoris humani quae a s. Thoma elaborata est et a Leone XIII propagata. Ex hoc non sequitur talem doctrinam minus aptam esse: Concilio tamen placet loqui terminis minus abstractis, sed adhibet sermonem hominibus magis accommodatum. Nova est formulatio »inerrantiae« S. Scripturae, quae inspirationem consequitur. Haec formula melius rem exprimit, at relinquitur magis praecisae elaborationi investigationis theologicae. Non satis apparet quid significet »salutis nostrae causa«; conclusio autem, quod forsan in Scriptura dentur »veritates« quae non sint »salutis nostrae causa«, quae proinde errori obnoxiae sint, ex hac formulatione satis non excluditur. Dum Concilium insistit primam regulam rectae interpretationis esse: eruere intenionem hagiographi; non satis apparet quid sentiendum sit de sic dicto »sensu pleniore« — Concilium hac in re quaestionem noluit resolvere. Pariter, dum iterum — post »Divino afflante Spiritu« — sublineatur studium. »generum litteranorum«, faturae theologicae investigationi relinquitur quaestio quaenam sint huiusmondi genera et quaenam cum divina veritate et sanctitate componuntur.
Ključne riječi
Hrčak ID:
41271
URI
Datum izdavanja:
10.10.1967.
Posjeta: 1.465 *