Bogoslovska smotra, Vol. 40 No. 1, 1970.
Izvorni znanstveni članak
Dan Gospodnji u Novom zavjetu i u novozavjetno vrijeme
Adalbert Rebić
; Katolički bogoslovni fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Zagreb, Hrvatska
Sažetak
De die dominica in Novo Testamento et in tempore neotestamentario
disserit auctor. In parte introductoria de die sabbati (de eius origine, significatione necnon functione religiosa) in VT agit. Tenet hane institutionem sabbati legi Mosaicae jam praeexistisse quam dein Moses in luce revelationis sinaiticae ut diem omnino religiosum fecit et religioni judaicae revelatae subjecit. De ipsa die dominica in NT agendo primum fusius de origine eius tractat: omnes evangelistae coneordant Dominum prima sabbati vel una sabbatorum resurrexisse (Mt 28,1; Me 16,2; Lc 24,1 et Joh 20,1-19) et ita hane diem sibi dedicatam habere vojufese. Hanc Christi voluntatem jam
primi fideles una cum apostolis bene intellexerunt: ideoque hac die »ad trangendum panem« conveniebant (Act 20,7) et Christum viventem et inter se praesenlem colebant. Hane diem etiam ut diem caritatis fraternac celebrabant quia hac die in resurrectione Christi vitam novam, gratiam et Spiritum Sanctum accipientes pauperibus, egentibus, in tormento ac in necessitate se invenientibus adjuvabant. Paulatim ex nomine »prima sabbati« nomen »dies dominica« (hemera kvriake) evenit (Apc 1,10), quia hac die Christus resurrexit et ideo christiani eadem die una conveniebant suam victoriam pasehalem, transitum de morte in vitam (de peceato in gratiam)
necnon adventom Christi gloriosum expectantes celebrabant. Per sacramenta quae christiani die dominica celebrabant Christum inter se praesentem habere firmiter credebant. Dies dominica evadit ita memoriale mortis et resurrectionis Christi necnon redemptionis Christi fidelium. Dies dominica est locus et tempus in quo Christus cum suis fidelibus congregatur.
Ključne riječi
Hrčak ID:
41636
URI
Datum izdavanja:
15.6.1970.
Posjeta: 1.687 *