Filozofska istraživanja, Vol. 37 No. 1, 2017.
Pregledni rad
https://doi.org/10.21464/fi37107
Pitanje o smislu rata kao otuđeno pitanje ili pitanje otuđenja? Između neorealizma Kennetha Waltza, kritike Noama Chomskog i poetike Hermanna Hessea
Nenad Vertovšek
orcid.org/0000-0001-8543-6580
; Stomorica 7, HR–23000 Zadar
Sažetak
Prvi svjetski rat bio je (ne)očekivana situacija zastrašujućeg intenziteta koja je uvelike izmijenila dotadašnje pojmove i rasprave o ograničenosti ratnih djelovanja. Bio je pomalo »očaravajući« za tehnologe, uzbudljiv za političare i šokantan za intelektualce. Međunarodni odnosi (preko Lige naroda i Ujedinjenih naroda) nakon Drugog svjetskog rata više nikad nisu bili isti, uz tihe ratove koje su vodili idealisti i realisti teorija politike i međunarodnih odnosa. Kenneth Waltz, kao neorealist, usmjerava raspravu o smislu rata manje na pitanje ljudske prirode, a više prema pitanjima država, međunarodnih sustava te prema globalnoj strukturi koje stvara potrebu za ratovanjem ili za uspostavljanjem mira. Uviđa da suvremene metode (filozofije) politike i političke znanosti valja i dalje prožimati s klasičnim pristupima i kriterijima filozofske i političke misli. U raspravi o naravi ratovanja ili nužnosti mira valja razotkrivati koncepte sile i državne dominacije – koja se provodi u kulturnoj, tehnološkoj pa i masmedijskoj sferi – i kritičkim pristupom Noama Chomskog. Potrebno je i (re)afirmirati stav javnosti, reakcije intelektualaca i ozračje što ga je izazvao Prvi svjetski rat da bismo se – i kroz eseje Hermanna Hessea – bolje suočili s današnjom postmodernističkom dehumanizacijom i beznađem aktualnih koncepcija i perspektiva ratovanja.
Ključne riječi
svjetski ratovi; filozofija politike; otuđenje; dehumanizacija; nasilje; Kenneth Waltz; Noam Chomsky; Hermann Hesse
Hrčak ID:
187890
URI
Datum izdavanja:
16.3.2017.
Posjeta: 3.528 *