Filozofska istraživanja, Vol. 40 No. 2, 2020.
Preliminary communication
https://doi.org/10.21464/fi40208
Za etiku kontinuuma prirode i čovjeka. K jednom umjerenom utopijskom projektu za naše vrijeme, uz ishođenje od arhaičkog pojma ethos
Dragan Jakovljević
; Univerzitet Crne Gore, Filozofski fakultet, Ul. Danila Bojovića bb, ME–81400 Nikšić
Abstract
U ovom se članku sagledava pitanje odnosa čovjeka i prirode, polazeći od drevne nereflektirane upotrebe izraza ethos u smislu naviknutog mjesta življenja koje od strane njega nastanjujućih živih bića biva u određenoj mjeri (su)oblikovano. To se polazište dalje razrađuje kroz pojmove obitavalište i zavičaj (Milan Kangrga), odnosno zavičajni svijet i domovina (Bernhard Waldenfels). Drevni pojam ethos ne može zamijeniti odgovarajući moderni pojam, ali ipak može biti shvaćen kao njegova upotpunjavajuća primjesa smisla. Ona pokazuje neočekivanu aktualnost, s obzirom na suvremenu problematiku ekologije i biodiverziteta. Pritom se, prije svega, otvara pitanje o tome koje načine nastanjivanja i kultiviranja tla svakidašnjeg obitavališta treba preferirati, a koje izostaviti. Kao imperativ autor ističe neophodnost jednog obzirnog odnošenja prema drugim živućim bićima s kojima dijelimo planetarno obitavalište, ali i prema vegetaciji i prirodnom okruženju, uz poštovanje prema drugim, ne-ljudskim oblicima života i njihovoj dobrobiti.
Keywords
ethos; zavičaj; domovina; identitet mjesta; prirodno okruženje; antropocentrizam; perfekcioniranje
Hrčak ID:
245091
URI
Publication date:
17.8.2020.
Visits: 2.587 *