Skip to the main content

Review article

https://doi.org/10.21464/fi41209

Teleologija i evolucija – Aristotel i Hans Jonas u kontekstu ekološke etike

Saša Marinović orcid id orcid.org/0000-0002-1294-3298 ; Rudolfa Bićanića 22, HR–10000 Zagreb


Full text: english pdf 352 Kb

page 388-388

downloads: 351

cite

Full text: croatian pdf 352 Kb

page 373-388

downloads: 713

cite


Abstract

Aristotel je istraživanja pomoću empirijske metode interpretirao obimno se koristeći metafizičkim konceptima. Neki autori smatraju da je njegova metafizički intonirana filozofija biologije spojiva s modernom teorijom evolucije te s nekim od bitnih tema ekološke etike. Pokušat ćemo pokazati kako je tumačenje supstancijalne cjeline, pod vidom pojma potencijalnosti, Aristotelov doprinos raspravama ekoetičkog holizma. Nadalje, prikazat ćemo kako Hans Jonas pronalazi i mogućnost vrednovanja individualne organske supstancije u Aristotelovim djelima, a koje nisu samo predstavnici ljudske vrste. Hans Jonas pledira za reviziju moderne teorije evolucije koja bi, združena s nekim Aristotelovim metafizičkim elementima, mogla izbjeći redukcionizam kojemu je bila izložena nakon Descartesa.

Keywords

Aristotel; evolucija; supstancijalna cjelina; Hans Jonas; etika odgovornosti; ekološka etika

Hrčak ID:

260161

URI

https://hrcak.srce.hr/260161

Publication date:

9.7.2021.

Article data in other languages: english

Visits: 2.447 *